Cacığı cacık yapan içindeki hıyardır. Futbol takımına futbol oynatanda çimendeki futbolcuların kalitesidir, klasıdır…
Bu sezon sadece bir takıma o da Karabükspor’a içeride dışarıda yenilerek altı puan verdik, helalı hoş olsun..
Bunu neden yazdım biliyormusunuz sevgili Rizesporlular ?
Geçen sezon devre arasında Karabükspor ile yollarını ayıran Florın Cernat bize imza attı. Rumen oyuncu seni süper lige çıkardı. Aksini inkar edebilirmisiniz ?
Bu sezon yine devre arası Karabük takımından Lualua’yı renklerimize bağladık. Sonuç ortada Lualua klas bir oyuncu ve ufak bir kıpırdaması bile seni süper ligde tuttu.
Lualua çok farklı bir oyuncu. Bir kere adam gibi adam ve takımın neşe kaynağı..
Teknik bazda yazacak olursam ; Rizespor onunla özellikle hücumda zeka ve teknik kokacak gollere ve pozisyonlara çok rahat giriyor. Futbol taraftar açısından keyif işidir. Futbolu tabelaya yansıtan bir isim. Durağan maçları D.Kongo’lu oyuncu bir şekil takımın lehine çeviriyor. Bu bir yetenek. Yeşil-mavili taraftarlar bu oyuncunun keyfini çıkarsın ve özellikle önümüzde ki sezon sırf Lualua için kombine kart alsın.
Makarayı geriye saralım ve sezonun ilk yarısına gidelim. Sağlam bir Kwekue bu ligde mücadele veren Anadolu takımları için üst düzey santrafor. Gel gör ki yaş ilerlemiş ve adale eski gücünde değil. Ufak bir zorlamada kasık atıyor. Biz bunun acısını ilk devre çok yaşadık. Çıkan oyuncu Kwekue, yerine giren Depetris, Uche veya Ozan Papaker. Dikkat edin 15 hafta yaşadığımız “Çin İşkencesi” bu zamanda geldi. Yani galip gelemedik, gelemezdikte…
Dün Konyaspor karşısında da aynısı oldu. Kwekue sakatlandı ve yerine Tevfik, Depetris, Uche girmedi. Giren oyuncu Lualua..
Ne oldu sonrası ? Yazmama gerek yok, assolist aldı eline sazı bir güzel gözlerdeki çapağı sildi, tabelayı değiştirdi, görsel zevk verdi.
Defalarca bu satırlardan yazdım. Futbolda “kalite kalıcıdır, form ise geçicidir” diye.. Kalite böyle bir şey..
Tabi burada Konyaspor karşısında özellikle kaleci Serkan, defansta Ousman Vıera ve arkadaşlarının hakkını yemeyelim. Göbekte Kağan Söylemezgillerin artan formunu es geçmeyelim. Bir parantezde Kıvanç Karakaşa’a açalım.
“ Bu futbolcu şayet üç büyüklerde top oynasa idi, şimdileri kesin Milli takıma çağrılırdı. Beşiktaş’ta aynı bölgede oynayan Veli neyse bizde Kıvanç o…. Fazlası var, eksiği yok. Biyonik futbolcu, maçta her deliği kapıyor, rakip takım atağa kalkmaya yeltendiği anda hastayı yatağında becererek, pozisyonu öldürüyor ve kendi takımını hücuma çıkartıyor. İşte bu tip savaşan bir futbolcu, formasının hakkını veren bir isim Rizespor’da görev yapıyor, helal olsun diyorum”
Toparlayacak olursam, içeride haftalardır kaşınıyorduk. Konyaspor maçında da kaşıntı Kwekue’nin sakatlanmasına kadar devam etti. Elbette hiçbir sakatlığı hoşgörmeyiz ve kimsenin sakatlığını istemeyiz. Ama bazen bu tip sakatlıklar hayırlı sakatlıklar oluyor. İşte böyle, bazen zorunlu sakatlıklar , zorunlu oyuncu değişiklikleri takımın kaderini değiştirir. Çıktı Kwekue, girdi Lualua. O dakikaya kadar top yapmakta zorlanan, pozisyonun gramını bulamayan, kalesinde Yunan Gekas’ın sinsi vuruşu ile tehlike yaşayan yeşil-mavili takım Lualua’nın oyuna girmesi ile puan sıralamasında bir basamak üstümüzde bulunan Konyaspor’u resmen çökerttik..
Bu takım assolist Lualua önderliğinde ayağa top yaptığı takdirde ligde yenemeyeceği takım yok. Tabi burada yönetimin Çalımbay’ın yerine göreve getirdiği “Cerrah’a” da bir alkış gönderelim. Tütüneker, dış sahada çok kritik üç galibiyet aldı. İçeride ise haftalardır sabır kelimesi altında maçlar oynadı ve en sonunda sabrın karşılığını başta assolist futbolcusu Lualua olmak üzere diğer" uvertür" sanatçıları ile fazlasıyla aldı, tebrikler…