Azerbaycan, sadece kendi topraklarında operasyon yapıyor. Ve bu operasyonu meşru sınırlarının dışına asla taşımıyor. Karabağ ve işgal edilen diğer Azeri toprakları, uluslararası meşruiyete göre, Azerbaycan’ın egemenlik alanıdır. Ama işgal edilmiştir.
Ve Bakü şimdi, bu işgali sona erdirmek için kararlı bir harekât yürütüyor. Otuz yıl sonra, ilk kez savunma pozisyonunu bırakıp harekât pozisyonuna geçiyor. Son derece başarılı bir operasyon yürütüyor.
Şehirlerini, köylerini, dağlarını, yaylalarını, sularını, topraklarını temizliyor.
Bu, savaş değil, terörle mücadele, iç güvenlik operasyonudur.
Buraya kadar bir sorun var mı? Rusya için sorun var mı? İran için sorun var mı? Fransa, AB ya da ABD için sorun var mı?
Yok… Olamaz da…
AGİT Minsk Grubu, 30 yıldır işgali güvence altında tutuyordu. Ama artık bitti…
Azerbaycan’ın buna hakkı var mı? Kendi topraklarını koruma, kurtarma, elinde tutma yetki ve sorumluluğu var mı?
Elbette var. Bir ülkenin en temel, asla sorgulanamaz hakkı budur.
Bu noktaya kadar dünyanın Azerbaycan’a söyleyebileceği tek eleştirisi, tek tepkisi olamaz. Buna karşı gelen işgalcidir. Azerbaycan’a saldırıyor demektir!
Ama bu, Ermenistan için böyle değil. Erivan yönetimi, otuz yıldır doğrudan Azerbaycan’a saldırıyor. Şehirlerini, topraklarını işgal ediyor. Uluslararası toplumdan aldığı destekle, yine otuz yıldır bu işgali masada güvence altında tutuyor.
AGİT Minsk Grubu, kurulduğundan bu yana Ermeni işgalini güvence altında tutma, Azerbaycan’ı dizginleme dışında hiçbir şey yapmadı. Bu yapı tamamen Azerbaycan’ı oyalama üzerine kuruldu. Görevini yaptı. Ama artık bitti.
Ermenistan’ı Azerbaycan’a kim saldırttı? Arkasındaki hesap ne?
Tovuz saldırısı, Ermenistan için çok planlı bir yeni işgal, arkasındaki güç ve sermaye çevreleri içinse, enerji jeopolitiği açısından iyi hesaplanmış bir girişimdi.
Ermenistan, “Nasılsa Azerbaycan bir şey yapamıyor” diyerek, bir çokuluslu ihale aldı. Arkasındakiler de, “nasılsa Azerbaycan harekete geçemez” diye, enerji denklemini kolayca değiştireceklerini düşündü.
Onlara göre enerji jeopolitiğinde sarsıcı değişimler olacak, bu arada Erivan da kazanacaktı. İşin niteliği itibariyle Irak ve Suriye’de PKK ve DEAŞ’a yüklenen rol, Kafkaslar’da Ermenistan’a yüklenmişti.
Tovuz büyük hesabın başlangıcıydı. Devamı gelecekti. Geldi de. Erivan yönetimi ardı ardına görünüşte nedensiz saldırılara başladı. İşgal bölgelerini genişletilecek, Azerbaycan köşeye sıkıştırılacak, belli ajandalara mahkûm edilecekti.
Erivan ve arkasındakiler büyük şok yaşıyor şimdi.
Onlar otuz yıllık ezberle bu işe girişmişlerdi. Ancak o otuz yılın bittiğini düşünemediler. Saldırılardan hemen sonra Türkiye ile Azerbaycan’ın başlattığı ortak askeri tatbikatlar, artık ezberlerin Kafkasya’da da bittiğinin ilanı oldu.
Türkiye; Irak’ta, Suriye’de, Doğu Akdeniz’de ezberleri bozmuştu ve bozuyordu. Şimdi o dinamik akıl, Güney Kafkasya’da da ezberleri bozacaktı. Öyle de oldu. Ermenistan’ın son saldırılarına Azerbaycan, beklenmedik ölçekte güçlü bir operasyonla cevap verdi.
Erivan’ın arkasındaki bütün ülkeleri, enerji jeopolitiğini değiştirmeye çalışan ülke ve güçleri şoke eden bir durum oldu bu. Beklemiyorlardı. Olamaz diyorlardı.
Azerbaycan’ın gücü, Aliyev’in liderliği harekete geçti.
Ama Azerbaycan dirildi. Kafkaslar’ın en güçlü ülkesi olarak kendini hissettirdi. Cumhurbaşkanı İlham Aliyev, cesur ve kararlı duruşuyla inanılmaz bir liderlik ortaya koydu.
Şimdi;
Ermenistan otuz yıldır yaptığı şeye yine devam ediyor. Hâlâ Azerbaycan’a saldırıyor. Hâlâ Azerbaycan şehirlerini, sivilleri hedef alıyor. Gence ve füzelerle vurulan onlarca kilometre içerideki kentler savaş alanı değil. Ermenistan ve Azerbaycan şehirleri savaş alanı değil. Azerbaycan sadece kendi meşru topraklarında operasyon yapıyor.
Yani; Azerbaycan operasyon, Ermenistan savaş yürütüyor.
Çok çirkin bir askeri strateji: Rusya ve İran’ı savaşa çekme.
1. Ermenistan, savaşı sivil alana taşıyor. Katliamlarla başlayıp devam ettiği işgalleri katliamlarla ayakta tutmaya çalışıyor. Terör yöntemlerini kullanıyor.
2. Ermenistan, savaşı Karabağ dışına taşımaya çalışıyor. Bu, çok çirkin bir askeri strateji. Erivan bu yolla topyekûn Azerbaycan-Ermenistan savaşı çıkarmaya, savaşı bölgeselleştirmeye çalışıyor.
3. Kendince; Rusya ve İran’ı savaşın içine çekmeye, Azerbaycan’a müdahale ettirmeye, Batı dünyasını harekete geçirmeye çalışıyor.
4. Rusya ve İran’ın bu tuzağa düşeceğini sanmıyorum. İki ülke, kesinlikle bu ucuz oyuna gelmemeli.
Erivan başarırsa sonuçları ne olur?
5. Ama gelirlerse, savaş:
1. Aşamada Karabağ işgali boyutundan çıkıp Azerbaycan-Ermenistan savaşına dönüşecek.
2. Aşamada Güney Kafkaslar’ın tamamına yayılacak.
3. Aşamada İran Azerbaycan’ında derin sarsıntılara neden olacak ve Batı dünyası bunu İran’a karşı kullanacak.
4. Aşamada Kafkaslar’ın kuzeyine de ciddi yansımaları olacak.
5. Aşama ve en tehlikelisi: Türkiye, Rusya, İran arasında çok büyük bir güç mücadelesi başlayacak.
Türkiye-Rusya-İran savaşı mı planlanıyor!
6. Ermenistan ve bu savaşı provoke eden güçler, söz konusu mücadeleyi üçlü savaşa dönüştürmek isteyecek. Üç ülkenin böyle bir tuzağa sürüklenmesi, Kafkasya’dan Basra Körfezi’ne, Karadeniz’den Doğu Akdeniz’e bütün bölgenin savaşa sürüklenmesi demek. Bu, çok büyük bir yıkım olacaktır.
7. Soru şu: Acaba, Ermenistan’ı Azerbaycan’a saldırtan güçler, Tovuz saldırısı ile başlatılan süreç, arkasındaki akıl, Türkiye-Rusya-İran arasında üçlü bir savaşı mı amaçlıyor?
8. Rusya ve İran, bırakın Ermenistan’a saldırıyı, bu ülkeyi hemen Karabağ ve işgal bölgelerinden çıkarmalı. Bunu bizzat kendileri yapmalı. Ve bu büyük tuzağı ciddiye almalı!
9.Küçücük Erivan hem Rusya’ya hem İran’a oyun oynuyor.