Ben 6 senelik evliyim, eşime namaz kılmasını ve Kur'ân-ı Kerim öğrenmesini söylüyorum, yapmıyor. Evde huzursuzluk var, boşanmam günah mıdır? (Rumuz: Remzi)
Böyle durumlarda hemen boşanmayı düşünmek, ayrılmayı bir çare ve çıkar yol olarak görmek doğru olmaz.
Bir eksikliği tamamlamak, bir aksaklığı gidermek, bir yarayı tedavi etmek varken ve mümkünken, işin kolayına kaçmak, sabredip emek vermemek akıl kârı değildir.
Yapacağınız bir tek şey varsa, bu konularda paylaşımlarınızı artırmaktır, teşvik etmektir, sevdirmektir, namazı ve Kur'ân'ı bir ihtiyaç olarak göstermek ve sevdirmeye çalışmaktır.
Dini konularda, özellikle namaz ve Kur'ân meselelerinde zorlamak, sıkıştırmak, üstüne gitmek, boşama tehdidinde bulunmak hiçbir zaman gündeme getirilmemeli, hatta hissettirilmemelidir.
Diğer yandan eşinizin namaz kılması, Kur'ân öğrenmesi sizin emrimiz değil, Allah'ın emri. Siz ne kadar Allah'ın kulu iseniz ve emirlerine muhatapsanız, eşiniz de bir kul ve müstakil bir fert olarak Allah'ın emirlerine muhataptır. Ne namazı sizin için kılar ne de Kur'ân'ı sizin hatırınız için okur.
Ayrıca eşinize talip olduğunuzda tercihleriniz ve istekleriniz arasında "namaz ve Kur'ân" olsaydı, "namazında, Kur'ân'ında" birisini belirleseydiniz, şimdi böyle bir sorunla karşılaşmazdınız. Anlaşılan namaz ve Kur'ân meselesine siz de sonradan ihtiyaç duydunuz ve uygulamaya başladınız, tadını aldınız, aynı şeyleri eşinizde görmek istiyorsunuz.
Söylediğiniz halde yapmayınca, soğuk davranınca, belki de karşı çıkınca canınız sıkıldı, huzursuzluk yaşandı, bunun üzerine "namazsız, Kur'ân'sız" bir hanımla bir hayat geçirmeme kanaatine vardınız.
Her şeyin başı sevgi olduğu gibi, siz kendinizi sevdirmeye devam ettikçe, sorunu büyütmedikçe, görevinizi yapıp da tesiri, etkiyi ve hidayeti Allah'tan istedikçe gün gelecek Allah onun kalbine namazın sevgisini yerleştirecek, Kur'ân'ın zevkini verecektir.
Bunun için hiçbir şekilde olayı bir inat ve bir zorlama haline getirmeyin, sükûnet içinde hareket edin, sonucu Allah'a bırakın.
Genç evlilere nasıl yardımcı olalım?
Benim evli bir oğlum var. Evleri ayrı, işi gücü var, hiçbir sorunu yok. Fakat gelinin annesi kızına devamlı menfi yönde akıl veriyor, gelinim kendi aklını kullanamıyor, oğluma devamlı inatçılık yapıp evde huzursuzluk çıkarıyor. Ne yapmamız lazım? Ne kadar nasihat ettiysek fayda etmiyor. (Rumuz: Mehmet)
Genç evlileri kendi hallerine bırakmalı, kendi ayakları üzerinde durmalarına izin verilmeli, yeni bir hayatı kendi iradeleriyle kurmalarına fırsat tanınmalı.
Annenin müdahalesi doğru değil, hiçbir şekilde onaylanamaz, kabul edilemez. Fakat insanların alışkanlıklarını, kendi doğrularını değiştirmeye de gücümüz yetmez.
Genç çiftler tek taraflı müdahaleyi bir nebze kaldırabilseler de, iki taraf arasında kalırlarsa bocalarlar, elleri ayakları tutulur, kafaları iyice karışır, sağlıklı karar vermekte zorlanırlar. Karı koca olarak dayanışma içine giremezler. Bir tarafı memnun etmeye kalkarken, öbür tarafı kırabilirler.
Bunun için en azından siz temkinli hareket edin, gelişmeleri takip edin, çok olumsuz bir seyir gösterdiğinde tecrübelerinizi, birikimlerinizi aktarın.
Aksi halde anne kızına, siz de oğlunuza ve gelininize sürekli nasihat etmeye çalışırsanız, onlar "kendileri" olamazlar, iki arada bir derede kalırlar, sağlıklı bir iletişim kuramazlar.
Burada sizin yapacağınız en güzel yaklaşım, gelininize sevginizi açıkça belirtmeniz, bazı sözleri duymazdan, bazı davranışları görmezden gelmenizdir.
Bir müddet sabrederseniz, taşlar yerine oturur, genç çiftler hayatlarını birlikte kurarlar, zaman içinde birbirlerine alışırlar.