CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu Zonguldak mitinginde ağzını bozdu. Özür dilemeye de mecali yok, kalmadı…
Kemal Kılıçdaroğlu’nun talihsizliği danışmanlarından kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Kamuoyunda “Gandi Kemal ve Karaoğlan” sıfatları intihal(aşırma) olduğu algısını yeni bir enstrümanla değiştirmek istediler. Bir başka ihtimal daha var ki, “operasyonel” olması…
Neticede “kütük” gibi bir laf etti. Sonra şunu kastettim, bunu kastettim diyor…
Tersini kastetsen ne olur, ‘kütük’ün tersi de ‘kütük’tür…
Ne kastettiğine siz karar verin. Bu siyasette üsluptan öte bir durumdur. "Buradan meydan okuyorum, bir toplu iğnesi kadar yakınlarıma çıkar sağladığımı ispatlarsan eyvallah. Eğer İspatlayamasan benim adımı yolsuzlukla anarsan Ananı.. Anan... Ana... gerisini söylemeyeyim."
Siyasetin çivisi bir kere çıkmayagörsün. Görüyorsunuz işte, yüzüne gözüne bulaştırdı. Fikirler dumura uğrayınca küfürler sağanak yağıyor…
Anlayacağınız, rüştü ispatlamanın yolu, belden aşağı vurmak!
“Güzel bir söz, güzel bir ağaç, çirkin söz ise kökü olmayan kötü ağaç gibidir”
Bir kişinin ismi “Kemal” olması onu “kemalat” noktasına taşımıyor. Onu diğerlerinden de imtiyazlı kılmıyor. Bir söz vardır; “kemalat kem alat ile olmaz” diye. Yani, eksik, aksak aletlerle, enstrümanlarla mükemmellik yakalanmıyor.
Hz. Ömer’e Ömerul Faruk lakabı verilmiştir. Adaletinden dolayı, hakkı batıldan ayırdığı için kendisine bu sıfatı uygun gördüler. Yine çok aşina olduğunuz tarihi bir şahsiyet var. Ebu Cehil. Onun ismi de Ömer’dir. Ama Allah’ın resulüne olan düşmanlığından ötürü, ona “cahillerin babası” sıfatı verildi.
Demek ki Kemal ismini taşımak, insanı kâmil yapmıyor.
Namı Kemal öyle diyor, siyaset dedikleri zor zanaat, hele lider olmak daha zor, herkesin harcı değil…