Yaşadığımız bölgede şahsen benim hocalık vasfım daha çok ön plana çıkmıştır. Tanıyanlar bilir, okuyucularım benden genellikle dini, ilmi, kültürel yazılar beklerler. Hani arada bir bu konulara da temas etmiyor değiliz. Fakat ne çare ki, Rize’mizin meseleleri (!) gündeme gelince, kendi çapında duyarlı bir vatandaş olarak şahsen beni etkilemeye ve elimden ne gelirse yapmaya sevk ediyor.
Bazıları derler ya, niçin bu konuyu ele aldın da daha önemli olan şu konuyu almadın. Bunu niye yazdın da şunu yazmadın diye… Kardeşim hangi birini ele alacaksın!
Birde önemli gördüğüm şu konu var: yatırımlar konusunda kraldan fazla kralcı olmayalım. Herkesin görevi ve yetki sahası ayrıdır. Birisi isteyecek, öbürü yapacak! Şayet isteyenler, gerçekten gerekliliğine inanarak ve uygun bir lisan ile ister ise yapacak olanlar bu talebe karşı koyamazlar.
Genellikle bizim yanlışımız şu oluyor, isteme pozisyonumda iken hemen kendimizi devletin veya yapacak kişilerin yerine koyuyor ve şu kadar masraf olacak, nerede yapılacak gibi bizim üzerimize vazife olmayan düşüncelerle zihnimizi meşgul ediyoruz. Bunun doğal sonucu olarak da talep etme ve meramımızı anlatma direncimiz kırılıyor.
Kardeşim, sen o konuyu bırak… Devletin teknik adamı mısın! Tesisin nereye yapılacağını düşünmesi gerekenler düşünsün! Biz kendi işimize bakalım. Sanki biz istedik diye o iş hemen yapılıyor mu! Yapılmıyor tabii! Yapılmaz da…
Bütün bunlardan dolayı bölge halkı olarak biz ve burada yaşayan vatandaşlar, eksik gördüklerimizi istemekle yükümlüyüz. Sonrasını siyasiler, bürokratlar veya o mesleğin erbabı düşünsün! Bütün olumsuzluklar hep birbirimizin işlerine müdahale etmekten doğuyor. Herkes işine baksın, işini yapsın!
Tekrar başa ve işin özüne dönersek, bence Rize’nin meseleleri(!) bir tane değil, çok tane…
Bölgemizde yayınlanan bir internet sitesinde, Rize’nin öncelikle neye ihtiyacı olduğu şeklinde ki anketinde, deniz limanından organize sanayi bölgelerine, AVM’lerden havaalanına, beş yıldızlı konaklama otellerinden turizm tesislerine kadar hemen hemen hepsine eşit oy çıkmış. Demek ki hepsine eşit miktarda ihtiyaç var.
Bölgemize herhangi bir yatırımı istemek ve dillendirmek öbürüne mani olmamalıdır. Birbirimizi, niçin onu istedin de bunu istemedin diye tenkit etmemeliyiz.
Çaykur ve çay meselesi zaten başlı başına ciddi bir konu. Bunları kim dile getirirse getirsin faydadan hali değildir. Birbirimizi susturmadan işimize yani istemek ve anlatmaya yoğunlaşalım. Ve şunu da hiçbir zaman unutmayalım ki, derdini, meramını ve haklılığını ANLATAN KAZANIR!
Saygılarımla…