Çok ilginç maçtı. Fenerbahçe müthiş başladı. 2-0’ı buldu, en az üç pozisyonu da kaçırdı. Bursaspor varlık gösteremiyordu. Bu maçlarda iki farklı öne geçtikten sonra gol yememen lazım. Nitekim oyun 2-1’e geldi, işin rengi değişti.
Fenerbahçe bir anda özgüvenini kaybetti, tam tersi Bursa morallendi. Fenerbahçe bir gün önce iki rakibi 2’şer puan kaybettiği için bu bilinçle maça istekli girdi. Tam skoru koparacaktı ki, çıkarken Gökhan Gönül ile kaptırılan bir top gol olunca hakimiyeti yitirdi. Oyunun devamında orta sahayı Bursa ele geçirdi. Maçın başında dönen tüm topları toplayan Fenerbahçe, sahasından çıkamaz hale geldi. Oyunun kontrolünü tekrar ele geçirmek için üçüncü golü bulmak gerekiyordu. Ancak kontrataklarda Alex ve önce Güiza ardından yerine giren Semih arkadan destek alamayınca bu imkan da ortadan kalktı. İleriye yardım etmek için orta alanı geçen bir tek Emre oldu.
Fenerbahçe’nin önlenemeyen bir gol yeme hastalığı var. Buna çare bulamıyorlar. Bursa’dan iki maçta altı gol yediler, Manisa ve Lille’e en az 4-5 pozisyon verdiler. Başkan, yönetici, taraftar, teknik direktör hepsi hatayı yanlış adreste arıyor. Hep forvetler hedefte. Fenerbahçe takımı öyle veya böyle bu ligin son beş sezondur en çok gol atan takımı. Sorun arkada. Ayrıca bir takımda bu kadar sakatlık da olmaz.
Daum dengeleri alt-üst etti
Geçen hafta beraberliği kurtarmasına rağmen Gökhan Ünal’ın girmesinin yanlış olduğunu söylemiştim. Dün de girdi, Bursa maçı kazandı. Girmeyecekti. Çünkü bu takımın hassas bir kadrosu var. Semih’i, Gökhan’ı, Alex’i bir arada kaldırmaz.
Ve son olarak şunu söylüyorum; Fenerbahçe, Semih’i sezon sonunda satmalı. Bir Semih hayranı olarak bunu istiyorum. Türkiye’nin en iyi yerli santrforu olduğunun altını çize çize bunu istiyorum. Çünkü bu takımda Semih varken, gelen ağzıyla kuş tutsa başarılı olamaz. Semih bu takıma alınan her santrfora zarar veriyor. Bu tabii ki onun suçu değil. Ancak dün Daum, seyirci Semih’i istiyor diye önce bir tepki verdi, ardından Güiza - Semih değişikliğini yaparak bütün dengeleri alt üst etti. Sahadaki oyuncuları da etkiledi. Ben düzinelerce gol kaçırsa da seyircinin o tepkisinden sonra Semih’i asla sokmazdım. Güiza’yı çıkarırdım ama yine de Semih’i almazdım.