Çocuğunuz  tüm salonu adeta duvar kağıdı gibi elindeki boyalarla boyayarak mahvetseydi tepkiniz ne olurdu? Bir duvar kağıdı formatında, devasa bir çalışmadan söz ediyorum. Yetişemediğim yerler için koltuğun tepesine tüneyerek incelikle yaptığım, görenlerin donakaldığı bir çalışmadır kendisi. Anlatılası bir durum değil yani. Annemin tepkisi şöyleydi: “Fena değil ama bunu hocana gösteremezsin.”

Bu en uç örnekti ama resim merakım yüzünden çizip boyamadığım bir yer kalmamıştı evde. Annemin her defasında tepkisi son derece soğukkanlıydı. Dışarıda kar var diye ablamla halıları kaldırıp evde paten yaptığımız günü söylemiyorum bile. Bu yüzden bir fiske bile yemedim. 

Şimdi düşündüğümde annemi anlatan en önemli kelimelerden birinin ‘sabır’ olduğunu anlıyorum. Annem müthiş bir kadındır. “Anne” denince aklıma annem gibi kadınlar gelir. Sabahın köründe okula giderken yumurtası, sütü eksik olmayan kahvaltı sofraları; beslenme çantama koyduğu sürprizler; öğlen okuldan eve döndüğümde sadece benim için hazırlanmış sofra ve her seferinde yanında bana yazdığı küçük bir not. Senelerce bitmeyen bir adanmışlık. 

ENGİNARI LOKUM GİBİ YAPAR
Hala ziyarete gideceğim zaman kaldığım her gün için en sevdiğim yemekleri sıraya koyar. Hiç üşenmez. Bir de der ki “Sen artık benden güzel yapıyorsun ama dinlen, hem özlemişsindir.” Ah Aysel Hanım, hem de ne çok özlüyorum bir bilsen...

Her annenin yemekleri çocuğuna en güzeli gelir ama Aysel Hanım’ın yemekleri tüm arkadaşlarımın da efsanesidir. Kocam, geçenlerde bir arkadaşımıza İzmir enginarını anlatıyordu “Aysel anne bir enginar yapar ki lokum, lokum!” derken buldum onu...  Yaaaa işte böyle Aysel Hanım, senin yemeklerini tadanın şakülü kayıyor.

Şimdi ‘annemin yemekleri’ diye bir kitap yapsam onun yaptığı lezzeti yakalayabilir miyiz? Hiç sanmıyorum. Ben ondan hiçbir tarifi tam alamam. Sakın yanlış anlamayın, bayılır paylaşmaya ama ona önemsiz gelen öyle tüyoları vardır ki söylemeyi unutur. Yemeğe imzasını atan da o tüyolarıdır zaten. Sanırım kendi mutfağımın tüm sırlarını sizlerle paylaşmamın sebebi bu. Aslında yemek yapmaya olan ilgim onu izleyerek başladı. Onunla alışverişe giderek de çok şey öğrendim. Et nasıl seçilir, enginarın iyisi nasıl anlaşılır?

BENDEN SANA KÜÇÜK BİR SOFRA
Ve annecim, şimdi bu sofra senin için. Aramızda kilometreler var ve annem ağır bir grip geçiriyor. Şu anda eminim en çok istediği şey tavuk suyuna şehriye çorbası. Her çocuk gibi ben de bilirim annemin sevdiği tatlıyı, salatayı her yemeği...

Derler ya “Sırtımda taşısam bana yaptıklarının karşılığı olmaz” diye, aslında aynen öyle hissediyorum ama benden küçücük bir sofra işte! Bugün senin için yazıyorum annem... En sevdiklerini tek tek paylaşıyorum. Sanırım ilham gelerek hazırladığım balık çorbama da bayılacaksın! Senin ve tüm annelerin Anneler Günü kutlu olsun. 

ZUZU’NUN YAVRULARI CİCİ ANNE ARIYOR
VE yılın ilk bahar müjdesi! Star gazetesinin güzeller güzeli kedisi Zuzu, geçen hafta yeni bebeklerini dünyaya getirdi. O henüz çiçeği burnunda bir anne. Annelerin en tatlılarından. Annem derdi ki “Kediler, köpekler anne olmasın.” Kediler hakikaten bir başka düşkündür bebeklerine, bir dakika ayrılmıyor bebeklerinin başından. Patilerinin arasındaki minik yumaklara bir itina, bir sevgi anlatamam. Kutusu, yemekleri, tüm ihtiyaçları fahri anneleri olan ekimizin biricik sevgili görsel yönetmeni Mana Güzey tarafından tam tekmil hazırlandı. Anneleri gibi onları pamuklara sarıp sarmalayacak sahiplerinin olması gerekecek ki başlarına bir iş gelmesin buralarda. Bu güzeller güzeli melekler için bir ömür cici anneliğe adaysanız maillerinizi bekliyorum.