Büyüme evresindeki bir çocuğa her istediğini almak ona yapılabilecek en büyük kötülüktür. Çocuk çaba sarf etmeden, her istediğini elde ederse bir süre sonra hayatı tatminsiz ve mutsuz bir hal alır. Bu tür çocuklar kolay kolay mutlu olamazlar. Arkadaş çevreleri ve sosyal ilişkileri sınırlı olur. Kendi dünyalarına kapanarak, benmerkezci bir anlayışta yaşarlar. Sağlıklı bir çocukluk dönemi geçiremeyeceklerinden dolayı ergenlik döneminde de çeşitli sorunlar yaşarlar. Çocuğunuza sevginizi belli etmek için kullanmış olduğunuz orantısız alım, onun kişiliğinde tahmin edemeyeceğiniz tahribatlara yol açar.

Çocuğunuzun sağlıklı bir yaşam geçirebilmesi için bedenen, ruhen ve ailevi olarak düzenli bir hayata ihtiyacı vardır. Unutmayalım ki hayatta her şeyin fazlası zarardır. Aşırı ilginin de sevginin de çocuğunuza istemeden de olsa zarar verebileceği bir gerçektir. Koruyucu ailelerin çocuklarında öz güven eksikliği oluşmaktadır. Çocuk hata yapa yapa doğru yapmayı öğrenmelidir. Uzmanların dediği gibi yere düşün çocuğunuzu her seferinde siz kaldırırsanız, ömrü boyunca sizin yardımınıza ihtiyaç duyacaktır. Peki, siz bütün hayatı boyunca çocuğunuzu ayakta tutabilir misiniz? Sorunun cevabını sizde biliyorsunuz. Öyleyse bırakın çocuğunuz düştüğü gibi yine kendisi ayağa kalksın. Düşe, kalka hayatı öğrenecek ve her yaşadığı tecrübede daha da güçlenecektir.

Bırakalım çocuklarımız, doya doya çocukluklarını yaşasınlar. Anne, baba ve öğretmenlerin en önemli görevi; çocuğun yakın alanında bulunurak tehlikeli durumlarda yardım elini uzatmaktır. Çocuğa yapılan yardım ve desteğin dengesini iyi ayarlamalısınız. Unutmayın ki desteğin azı karar, çoğu ise zarardır. Ailelerin alım güçlerinde inanılmaz derecede farklılıklar vardır. Kimi aileler bütün imkânlarını çocuğun hizmetine sunuyor. Ama çocuklarıyla bir saat bile oyun oynamıyor. Anne ya da babalık sadece çocuğunuzun ihtiyaçlarını gidermek değildir. Onunla ilgilenmek vakit geçirmekte önemlidir. Bazı çocuklar her istediklerinin yapılmasını alışkanlık haline getirmişlerdir. İstekleri yapılmayınca küsüyorlar ya da ağlıyorlar. Bırakın istedikleri kadar ağlasınlar. Siz kararlı bir şeklide taviz vermeden sakinliğinizi koruyun. Bağırmadan, kızmadan gayet doğalmış gibi ona yaptığının yanlış olduğunu sabırla ifade edin. Sizi dinlemiyorsa sadece susarak yani eğitimde davranışı görmezden gelme dediğimiz, tavrı takının. Göreceksiniz çok kısa sürede sorun kendiliğinden çözülecektir.

Çocuğunuza bir çikolata dahi alsanız, onun tamamını bitirmeden; asla yeni bir isteğini yerine getirmeyin. Çocukluk çağında yarım bırakacağı her şey, büyüyünce yapacağı işleri de etkileyecektir. Oyuncak alımında birlikte kurallar belirleyebilirsiniz. Örneğin ona bir kumbara alıp, önce para biriktirmeyi öğretin. Yeni bir oyuncak almak istediğinde kendi kumbarasındaki parayı kullanması gerektiğini öğrenir. Burada sakın rüşvetçi çocuk hatasına düşmeyin. Rüşvetçi ifadesi yanlış anlaşılmasın. Anlatmak istediğim, çocuğunuz bir iş yaptığında ona para verirseniz; hiçbir zaman insanlara karşılıksız yardım etmeyecektir. Ona insanlara yardım etmenin ne kadar güzel bir duygu olduğunu öğretmenlisiniz. Hayatta her şeyin para olmadığını bilmelidir. Parayı amaç değil, araç olarak kullanmayı da yine sizden öğrenmelidir.

Yapılan hatalardan bir tanesi de, dede ve babaannelerin torunlarına aşırı derecede ilgi göstermeleridir. Bazen farkında olmadan bu ilgi anne ve babanın çocukla olan iletişimine zarar verebiliyor. Aşırı derecede şımartılan çocuk artık anne ve babayı dinlememeye başlıyor. Dedesine güvenip annesine tavır takınıyor. Şunu unutmayalım ki bir çocuğu anne ve babasında daha çok düşünemezsiniz. Çocuğu sevdiğinizi zannediyor olabilirsiniz ama aşırıya kaçan sevginizin çocuğa zarar verme ihtimalini de unutmayın. Dede ve babaannesi tarafından aşırı derecede şımartıldığı için eğitim hayatında birçok olumsuzlukla karşılaşan öğrencilerim oldu. Yapılan hataları düzelttiğimizde, çocukların yaşadığı sorunların kendiliğinden ortadan kalktığını gören veliler şaşkınlıklarını gizleyemediler. Unutmayalım ki her şeyin fazlası zarardır!