Muhsin Başkan vefat edeli 9 yıl oldu.

Milletin sevgisi azalmıyor çoğalıyor.

Toplumu, medyayı özellikle sosyal medyayı izliyorum izahı çok mümkün olmayan bir Muhsin başkan özlemi.

Hatta ölümünden sonra daha bir çok sevilir aranır oldu.

Yan yana bıraksan bir dakika bir arada durumayacak iki insan bir bakıyorsun Muhsin  Başkan sevgisinde aynı tavrı gösteriyor.

Taban tabana zıt görüşleri olanların buluştuğu ortak nokta adeta.

Sosyoloji, siyaset, tarih, psikoloji ilimlerinin zorda kalacağı bir durumla karşı karşıyayız.

İşi abartırsan etik, din vb. bir çok dal daha işin çözümü ile uğraşmak zorunda kalır.

Nedir işin aslı?

Neden bir adamın özleminde bu kadar farklılık, toplumsal bir mutabakata dönüşüyor?

Nerdeyse tüm toplum kesimlerinin sevdiği bu adam kim?

Gerçekten herkes bu yiğit adamı seviyor mu?

Sevgilerinin özünde ne var?

Tüm bu insanların sevgiye mi birini sevmeye mi ihtiyaçları var?

Sevme duygularının nedensiz de olsa ortaya çıkacağı bir aktör mü arıyorlardı?

Peki bu kadar anma ve sevginin şahsında birleştiği bu Anadolu evladı neler yaşadı?

Gençliği ceza evinde geçti beraat etti.

Siyasi adamlığında millet partisini ve kendisini desteklemedi.

Bir bakanlığı ittifak dönemi hariç vekil olarak bile milletine hizmet edemedi.

Büyük Birlik adındaki partisi hep küçük bir siyasi parti olarak kaldı.

Zorluklar içerisinde siyasi hayatını sürdürdü.

Görünür itibariyle hayatı boyunca çile ve zorluklar vardı.

Osman Bölükbaşı’nın “alkışlıyorlar ama oy vermiyorlar.”şeklindeki siyasi gerçekliğin bir benzeri Muhsin Başkan’ın yaşadığı.

Ülkesinde bir eser bırakma imkanını elde edemedi.

Ölümü de yaşamının koşullarını mühürleyen bir sondu sanki.

Dokunduğu herkes kendisinden daha fazla imkan ve mevkileri elde etti.

Çayını içen dost ve akrabalarına her türlü yol açıldı.

“Benim Keçiören’e ilçe başkanı yapmadığım adamı siz genel başkan yardımıcısı yapmışsınız”dediği rivayet olunur iktidara gelmiş bir parti liderine.

Gönüllerde yer bulan bir adamın siyasette, hayatta karşılığı olmaması çelişkisinin en önemli örneğidir Muhsin Başkan’ın durumu.

Başta kendisinin içinden geldiği hareketin Başbuğdan sonraki doğal lideri olabilecekken bunun mümkün olmaması ile başlar devlet ve siyasetten soyutlanması.

Muhsin Başkan olduğu gibi kaldığı sürece başarılı olamayacağının buna rağmen olduğu gibi kalmak gerektiğinin erdemli duruşunun örnekliğini temsil eder.

Millet sevgisinin demokratik bir sonuca dönüşemeyeceğini anlıyoruz bir yandan.

“Seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli “şarkısı sanki Muhsin Başkan için yazılmış.

Bu açıdan bakıldığında belkide çok sonraları oluşacak bir doğru siyasetin kapısını aralar gelecek nesillere.

Temelinden geldiği siyasi parti kurumsal kimliğinde Muhsin Başkan’a ilişkin milletin gösterdiği ilgi sanki bir zorunluluğu sonucuymuş  gibi gösterilmiyor.

Diğer yandan sever görünerek Muhsin Başkan kişiliği üzerinden kendini doğruluk ve erdem üzerinde konumlamak isteyen samimiyetsiz küçük bir müptezel grup dışında Muhsin Başkan hayırla yad edilmeye devam edilecektir.

Milletin sevgisinden devlete yakın olmayı değil Allah’a yaklaşmayı seçen güzel insana dualar gönderiyor olmak siyaset adamının erişebileceği en yüksek mertebedir.