Yıllardan beri hapiste olan Öcalan, şu sıralarda iki yandan da çelmelenmesine rağmen barış için en doğru önerileri getirip, en doğru eleştirileri yapıyor.

Devletle müzakereleri sürdürürken, bu müzakerelerin anlamlı bir sonuca ulaşabilmesi için iki tarafın da yapması gerekenleri son konuşmasında net bir şekilde ortaya koyuyor.

Ama hem Türk politikacıları hem de Kürt politikacıları “kısa vadeli” çıkarlarını öne çıkararak bu “müzakerelerin” olumlu sonuçlanmasına yardımcı olmaktan kaçınıyorlar.

Öcalan’ın AKP ile ilgili eleştirileri çok net.

Diyor ki, “Biz görüşmelere başlarken ‘ölümler, tutuklanmalar olmayacak’ diye anlaşmıştık. Ölüm de olmayacaktı, operasyonlar, tutuklamalar da olmayacaktı, taş da atılmayacaktı. Ancak bunlara uyulmadı. Hükümet bu kadar gözaltı, operasyonlar yapıyor. Hükümet bunun açıklamasını yapmak zorundadır.”

Çok haklı eleştiriler bunlar.

Dersim’de askerî operasyon yapılmasının, yedi gerillanın öldürülmesinin, Kürt siyasetçilerinin tutuklanmasının hiçbir açıklaması yok.

Hem Öcalan’la müzakereye oturuyorsunuz hem de bu müzakereler sürerken, Öcalan’ı çok zor durumda bırakacak şekilde operasyonlar düzenliyorsunuz.

Bunun anlamı ne?

Niye yapıyorsunuz?

Neden sürekli olarak tutuklamalar gerçekleştiriyorsunuz?

Bu ülke barış için Apo’ya muhtaç.

Şu anda Öcalan dışında Kürt tarafında “barış” yapma kudretine sahip bir tek insan bile yok.

“Barış” ancak büyük liderlerin yapabileceği, uzun savaşlardan sonra taraftarlarına kabul ettirebileceği bir iş.