İzninizle size bir soru sorayım.

Eğer Hasdal Cezaevi’nde yatan generaller “zimmete para geçirmek” suçundan sanık olsalardı, Genelkurmay Başkanı bütün Kuvvet Komutanlarıyla birlikte onları ziyarete gider miydi?

Gitmezdi.

Neden?

Çünkü “zimmete para geçirme” yüz kızartıcı bir suç ve “suçları” henüz sabit olmasa da böyle bir suçun sanıklarıyla kendi aralarında bir ilişki kurulmasını istemezdi.

Peki, “zimmete para geçirme” suçunun sanıklarını ziyaret etmeyecek olan Genelkurmay Başkanı, “darbe sanıklarını” niye ziyaret etti?

İşte bu sorunun cevabı bütün yakın tarihimizin özeti.

Generaller, “darbe hazırlamayı” yüz kızartıcı bir suç olarak görmüyorlar.

Kendi halkının verdiği silahı halkına çevirerek darbe yapmanın alçakça bir iş olduğunu kabul etmiyorlar.

Darbenin, halka ihanet anlamına geldiğini kavramıyorlar.

Onlar bu gerçeği kavramıyor ama halkın büyük çoğunluğu darbenin alçaklık anlamına geldiğini biliyor ve darbecilerden nefret ediyor.

22 temmuzda AKP’ye verilen yüzde 47’lik oy da, referandumda çıkan yüzde 58’lik “evet” de darbeye ve darbecilere duyulan nefretin boyutlarını gösteriyor.

Peki, Ergenekon ne?

Ergenekon, darbeye giden yolun kaostan geçtiğini bilen asker ve sivil görevlilerin oluşturduğu, cinayetlerle, suikastlarla, bombalamalarla ülkenin istikrarını bozmayı hedefleyerek harekete geçen bir örgüt.

Başbakan Erdoğan’ın Kılıçdaroğlu’na verdiği harika cevapta söylediği gibi Ergenekon’u, “Taksim Meydanı’nda, Sivas’ta, Çorum’da, Kahramanmaraş’ta, Gazi Mahallesi’nde, Danıştay Cinayeti’nde, Diyarbakır’da” görebilirsiniz.