Ergenekon süreci, iki eski genelkurmay başkanı İsmail Hakkı Karadayı ve Hüseyin Kıvrıkoğlu’nu tartışmaların odağına sürükledi. İki paşa hakkında da ‘1 Numara’ iddiası var. Doğu Perinçek, Kıvrıkoğlu’nun ismini Silivri’de çok açık şekilde zikrederken, emekli asker Prof. Dr. Nevzat Tarhan’ın aynı koltuk için öngördüğü isim Karadayı’ydı.

Oysa bu iki paşa, görevde oldukları dönemde ‘düşman kardeş’ gibiydiler. En azından kamuoyundaki algılama böyleydi.

Hatta, 6 Ekim 1997 günü TSK’nin Toros-2/97 adıyla Kıbrıs’ta gerçekleştirdiği askeri tatbikatta Albay Vural Berkay’ın bir keskin nişancıya ait M-16 silahından çıkan mermiyle hayatını kaybetmesi, derin kavganın izdüşümü olarak yorumlandı.

O tatbikatta, komuta kademesini yeniden dizayn etmek için Kıvrıkoğlu’na ‘suikast’ düzenlendiği şüphesi, hala zihinlerdeki varlığını sürdürmektedir. Nitekim, Kıvrıkoğlu’nun Genelkurmay Başkanı oluncaya kadar uçağa binmediği, zorunlu programlar dışında hiçbir davete katılmadığı iddiası hala konuşulmaktadır.

Yaygın kanıya göre; Çevik Bir’in Genelkurmay Başkanlığı’na giden yolu, açılmak isteniyordu!

O esnada iki kıdemli Orgeneral vardı. 1994 yılında bu rütbeyi alan 1. Ordu Komutanı Atilla Ateş, diğeri Jandarma Genel Komutanı Fikret Özden Boztepe’ydi. Suikastın gerçekleşmesi halinde Ateş, Kara Kuvvetleri Komutanı, 1998 yılı Ağustos’unda ise Karadayı’nın yerine Genelkurmay Başkanı olacaktı.

Orgeneral Ateş, Karadayı’ya ait olduğu iddia edilen kasette ismi sıkça geçen komutanlardan biridir.
Bu durumda 1995 yılında Orgeneral olan Çevik Bir’in Ateş’ten boşalan 1. Ordu Komutanlığı’na, ardından Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na atanacağı varsayılıyordu. Ancak kendinden daha kıdemli olan Boztepe’nin de aynı görev için şansı bulunduğu hiç hesaba katılmadı. Aytaç Yalman’a kadar Jandarma’dan Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na geçiş olmadığı için Boztepe’nin emekli olma ihtimali hep yüksek görüldü.

Yani, Bir için Genelkurmay yolu suikast başarılı olsa bile tümden açık değildi. Ama bu iddia, zihinlerde önemli bir karşılık buldu.

Bu vahim iddiaların doğruluğu veya yanlışlığı konusunda kesin bir yargıya varmamız, mevcut bilgiler ışığında mümkün gözükmüyor. Ancak her geçen gün şüpheleri güçlendirecek ipuçları ortaya çıkıyor.

Kavga yeniden hortladı

Üzerine odaklandığımız konuda devam edecek olursak, böylesine derin kavganın yaşandığı dönemin iki komutanının isimleri nasıl oldu da bir araya geldi?

Bu soruya sağlıklı cevap bulabilmek için Ocak ayı içinde iki paşanın Küçük’ü hedef alan açıklamaları dikkatle ve yeniden okunmalıdır. Karadayı’nın Küçük için ‘O adam’ diye hitap etmesi, Kıvrıkoğlu’nun ise ‘Adımı kullanmış’ demesi, yeni bir kavgayı körükledi.

Ancak Küçük’ün Kıvrıkoğlu’na cevap verirken ‘Dönem bireysel endişeleri aşarak vatanın ve cumhuriyetin çıkarlarını gözetmek dönemidir’ şeklinde özenli bir üslubu seçmesi ve birlikte hareket etmeye çağırması, Karadayı’ya karşı ‘Sürç-i lisan kabul ediyorum, o adam değilim’ diyerek daha kabadayı bir üsluba yönelmesi dikkat çekiciydi.

Çünkü; Kıvrıkoğlu ve Karadayı, aynı ekibin parçası olmadılar. O nedenledir ki, ikisini aynı fotoğraf karesi içinde zor görürsünüz. Bu çatışmanın dolaylı etkisi midir bilemem, ama Batı Çalışma Grubu kadrolarının Ergenekon yapılanması içinde fazlaca yer bulamamasının bir nedeni, kimi emekli komutanlar arasındaki iktidar kavgasıdır.

Karadayı’ya ait olduğu iddia edilen ses kayıtlarının internet sitelerine düşmeye başlaması, bu iktidar kavgasının yeniden hortladığına işaret edebilir. Ergenekon taifesi, yavaş yavaş Karadayı’yı Silivri minderine çekmeye çalışıyor.

Karşı hamle nasıl gelişir, bilinmez. Mesela, bir Kıvrıkoğlu kaseti internet sitelerine düşer mi?

Karı koca kavgasından doğan İSKİ skandalı örneğinde olduğu gibi bazen şerden hayır doğabiliyor. Bu kasetlerde, darbe planlarının nasıl yapıldığı, partilerin nasıl kapatıldığı konusunda suç oluşturan çok önemli itiraflar var.

Kamuoyu, iddiaların üzerine gidecek Zekeriya Öz gibi yeni bir savcı bekliyor. Benim favorim Ali Çakır...

Haydi Çakır, bir destan da burada yaz...