Milli Eğitim Bakanlığının ücretsiz dağıttığı 9. sınıf İngilizce kitabında bir okuma parçası var. Öğrencilerin okumaları, üzerine düşünmeleri ve yorum yapmaları için konulmuş bir bölüm bu. Orada iki ünlü var. Ünlü derken, tahmin edebileceğiniz gibi, eserleriyle geçmişten bugüne uzanmış düşünür ya da sanatçılardan değil, bu ünlüler... 

Beni rahatsız eden de bu zaten! 

Kitabı hazırlayan arkadaşlar ne düşündüler bilmiyorum ama okuma parçasına günümüz ünlülerinden iki kişi koymuşlar. İki popçu...Bengü Erden ve Edis Görgülü...Yani, Bengü ve Edis…

Tanımayanlar için söyleyeyim, birazcık müzik bilgisi olan veya bir kaç kaliteli müzikal eser dinlemiş olanların kolaylıkla burun kıvıracakları türde şarkılar söyleyen ikim isim…

Ne müzikal kaliteleri var, ne sıra dışı yorum kabiliyetleri… Bilgi birikimleri ile ön plana çıkma gibi bir vasıfları, sosyal anlamda örnek olabilecek davranışları da yok!

Hani deseniz ki, işini gücünü bırakıp lösemi hastası bir çocuk için hastane odasında tabiri caizse konser veren Haluk Levent gibi her daim iyi kalplilik örnekliği sunan biri olsalar, bunu anlar, hatta kutlardım... Hiç biri değil ama…

Daha da kötüsü, belden aşağı şarkı sözleri ve klipleri olan kişiler bunlar. Hayır birileri bu tür şarkıları dinleyip, klipleri izleyebilir, konu bu değil. Konu, bu tür kişilerin bir eğitim kurumunda anılması ve hatta örnek gösterilmesi…

Türkiye’de son derece düşük zeka ve zevk seviyesine hitap eden müzik ve klip kültürü hakim. Bu iki isim evrensel ölçüleri olan bir müzik türünün değil, o pespaye pop kültürünün parlak temsilcileri olarak tanınıyorlar… Milli eğitim gibi gelecek nesilleri “doğru-düzgün” yetiştirmek için var olan bir yapının yapacağı en doğru yönlendirmelerden biri; öğrencileri popüler kültürün baştan çıkarıcı figür ve ürünlerine karşı bilinçlendirmek olabilir bana göre. Hatta tam da bunun için Medya Okur Yazarlığı adında, benim “Hayalet” olarak nitelendirdiğim bir ders bile var müfredatta.

Neden hayalet? Çünkü ismi var, kendisi yok. Yok, yani uygulanmıyor… Kimse de neden uygulanmadığını sorgulamıyor. Şayet “Hayalet Ders” okullarda uygulanabilse, o ders öğrencilere, Bengü ve Edis gibi vasat müzik insanlarının şarkıları ve kliplerinden uzak durmalarını telkin edecek… Sadece onların değil elbette, diğer pespaye ürünlerin de ipliğini pazara çıkaracak o ders ama bir türlü uygulanamıyor nedense?

Konumuza dönersek, kitabı hazırlayan kurul, 9. sınıf öğrencilerinden bu iki ismi karşılaştırmalarını istiyor. Kişisel ve hatta fiziksel özellikleriyle hem de... Düşünün, Bengü'nün, zayıf, genç, güzel gibi vasıflarına vurgu yaparak, hoş dans ediyor olması bile konu ediliyor metinde.

Nasıl bir örneklik oluşturmak isteniyorsa...

Bunların ingilizceyle veya dil öğrenmenin ciddiyeti ile nasıl bir alakası varsa!!! 

9. sınıf öğrencisi neden Bengü'nün nasıl dans ettiğiyle ilgili bir metin okumak ve onunla ilgili yorum yapıp notunu yükseltmek durumunda bırakılıyor? 

Siz anlayabiliyor musunuz?   

Bu kadar da değil…

Kitabın ilerleyen sayfalarında ünlü çıtası daha da yükseliyor ve uluslararası isimlere yer veriliyor. Brad Pitt, James Franco ve Jennifer Aniston ile ilgili bir karşılaştırma metni de var. Hem de ne karşılaştırma… Bu sefer, boy, kilo, yaş, popülarite ve servet…

Kim kimden, daha genç, daha zengin, daha uzun gibi mukayeseler yapmaları isteniyor öğrencilerden. 

Bir veli olarak soruyorum!

Eğitim denilen olgunun ciddiyeti ağır yaralı, tamam ama bu kadar da gayri ciddilik fazla değil mi? 

Popüler kültür, figürleri ve ürünleri ile bu kadar laubali, bu kadar düzeysiz ve bu kadar kösnülken, onun eğitim sistemine etki etmesine nasıl hizmet edilebiliyor?

Ders kitaplarını, bu “zehirli etkinin” ayırdına varamamış kafalar mı hazırlıyor yoksa?

E canım, “Öğrenciler konuları daha iyi kavrasınlar diye ünlüler konulmuş” gibi bir savunma yapılırsa, ben de “O öğrencilerin tanımaları halinde zenginleşecekleri hiç ünlümüz yok mu bizim?” diye sorarım…

Var elbette.

Hiç birini tanımıyorlarsa, Cumhurbaşkan’ın kültür ile ilgili bir kaç konuşmasını dinlesinler bari; muhakkak o ünlülerden bir kaçına tesadüf edeceklerdir…